لباس های سنتی ، به عنوان میراث فرهنگی و آداب و رسوم ، از نظر جزئیات ، رنگ ها ، روش های بافندگی و سبک پانسمان با یک کشور و مردم به کشور دیگر متفاوت است.
مسئله پیروی از آنها در نسل های مختلف تپه جدید بانزل فرهنگ عمومی و دوره توسعه جامعه کنترل می شود. بنابراین ، ما باید میراث خود را حفظ کرده و آن را به فرزندانمان منتقل کنیم تا آنها با آن آشنا شوند و با اهمیت و زیبایی آن آشنا شویم.
یک مطالعه اکتشافی برای اندازه گیری دانش مربای هویج یک کیلو از لباس های سنتی و شناسایی تأثیر جهانی سازی بر درک فرزندان ما از لباس های فرهنگی انجام شد.
نتایج نشان داده است که کودکان از لباس های سنتی خود آگاه نیستند.
همچنین بر لزوم معرفی فرزندان ما به لباس های سنتی سعودی به عنوان ابزاری برای تقویت هویت ملی آنها تأکید کرد.
بنابراین ، مشخص می شود که انتقال فرهنگ عامه به فرزندانمان در اواخر کودکی ، یک مرحله مهم در زندگی کودک چقدر مهم است ، زیرا این نشان دهنده انتقال از مرحله اولیه کودکی به اواخر کودکی است.
فرمولاسیون و حفاظت از هویت فرهنگی کودک بیشتر در روند آموزشی و از طریق ارتباط کودک به زبان صورت می گیرد.
بنابراین ، سنت مشترک و دیرینه ، ماگ را تشکیل می دهد که هویت فرهنگی بر اساس آن شکل می گیرد و بهترین زمان برای ساختن چنین سالهای پیش دبستانی و سالهای اول دبستان است.
جهان فرزندان ما را به عنوان مهمترین گروه جوامع ما ، که باید در دوران کودکی از آنها مراقبت شود ، می داند.
آنچه کودکان در مرحله کودکی می آموزند ، سنگ بنای آنها برای آنها محسوب می شود ، زیرا فرزندان حال حاضر مردان آینده هستند.
کودک یک یادگیرنده فعال با بسیاری از خیالات و مبل طوسی کرم کنجکاو است.
بنابراین ، آنها باید راهنمایی و تحصیل کنند تا در مورد جامعه و میراث آن دانش داشته باشند.
کودک دارای چندین نیاز فیزیولوژیکی از جمله نیاز به احساس تعلق ملی و همچنین نیاز به یادگیری ، دانش و درک است.
یادگیری یک فرایند اساسی در زندگی بشر است و جامعه فقط از طریق تجربیات نسل های قبلی که باید توسعه یافته و بهبود یابد ، پیشرفت خواهد کرد.
بنابراین ، به فرزندان ما باید چیزهایی را که باعث تقویت حس تعلق ملی آنها ، عشق به لباس های سنتی می شود ، آموزش داده شود. آنها باید به روشهای نوآورانه و دوست داشتنی با میراث معتبر خود معرفی شوند.
- منابع:
- تبلیغات:
