در میان چندین غذای مغذی، فندق با پوست خام درختی میوههای خشک خوراکی هستند که همراه با غلات و حبوبات، از زمان قبل از کشاورزی، رژیم غذایی انسان را مشخص میکردند.
نشاندهنده یک غذای پرانرژی و مغذی، غنی از مواد معدنی، ویتامینها و ترکیبات فعال زیستی بودند. شواهد علمی هم از مشاهدات اپیدمیولوژیک و هم از آزمایشهای بالینی ناشی میشوند و اثرات مفید مصرف آجیل را بر وضعیت سلامت نشان میدهند.
دلیل اینکه رژیم غذایی سرشار از آجیل دارای این فواید برای سلامتی است به دلیل محتوای بالای آنها در اسیدهای چرب تک غیراشباع (MUFA) و اسیدهای چرب غیراشباع چندگانه (PUFAs) [7]، استرول ها و فیبرها و وجود مولکول های فعال زیستی مانند ویتامین E است.
(α-توکوفرول)، ویتامین B، آرژنین و پلی فنل ها [8، 9]. به طور خاص، ظرفیت آنتی اکسیدانی آجیل به طور گسترده مورد بحث قرار گرفت و پتانسیل زیست فعالی ترکیبات فنلی آجیل را برجسته کرد.
همچنین پیشنهادی از اثرات تنظیمی آجیل بر التهاب وجود دارد که با تغییر نشانگرهای التهابی در گردش و بیان لیگاندهای مولکولهای التهابی در مونوسیتهای در گردش پس از دو هفته رژیم غذایی غنیشده با آجیل نشان داده شده است.
علاوه بر این، آجیل ها به ویژه از نظر کالری غنی هستند، اما غنی سازی آنها در رژیم غذایی، شاخص توده بدنی (BMI) را تغییر نمی دهد.
در واقع، کاهش وزن بیشتر و محافظت بیشتر در برابر عوامل خطر قلبی عروقی در افرادی که آجیل را در رژیم غذایی خود مصرف می کردند در مقایسه با افرادی که از سایر برنامه های غذایی پیروی می کردند نشان داده شد.
این مشاهدات از نظریه ای حمایت می کند که برای آن، معرفی آجیل در رژیم های کاهش وزن یا کنترل وزن، نتیجه مطلوب تری را تعیین می کند.
در میان مغزها، فندق (Corylus avellana L.) متعلق به خانواده Betulaceae است و غذای عالی ضد التهابی و کاهش چربی خون محسوب می شود.