در مطالعه هرناندز-آلونسو، که در بالا توضیح داده شد، مداخله پسته اکبری تواضع سطوح فیبرینوژن و فاکتور پلاکتی 4 را کاهش داد اما IL-6 را کاهش داد.
با این حال، بیان ژن IL-6 mRNA و رزیستین در لنفوسیت ها به طور قابل توجهی کاهش یافت [48]. پرهام و همکاران، در یک کارآزمایی دوسوکور و کنترل شده با دارونما، 44 فرد پیش دیابتی را به صورت تصادفی در 2 توالی متقاطع مختلف قرار دادند.
یک میان وعده 25 گرم پسته را دو بار در روز به مدت 12 هفته یا یک میان وعده بدون پسته کنترل کردند. اگرچه تغییرات کلی در CRP به دلیل مداخله پسته معنی‌دار نبود، خوردن پسته به طور قابل‌توجهی باعث کاهش سطح CRP در زمانی که توالی‌های مداخله به طور جداگانه تجزیه و تحلیل شدند.
سادر 30 بزرگسال مبتلا به دیابت نوع 2 به خوبی کنترل شده را در یک مطالعه تغذیه کنترل شده تصادفی انتخاب کرد. پس از یک دوره دو هفته‌ای، شرکت‌کنندگان رژیم‌های غذایی حاوی پسته (که 20 درصد از کل انرژی را تامین می‌کنند) یا بدون پسته به مدت چهار هفته، که با شستشوی دو هفته‌ای جدا می‌شد، مصرف کردند. سطوح CRP، ICAM، VCAM و e-selectin تغییر قابل توجهی نداشت.
یک متا مطالعه اخیر بر روی 13 کارآزمایی تصادفی شده و کنترل شده، اثر پسته را بر نشانگرهای التهابی CRP و TNF-α ارزیابی کرد. مصرف پسته روی هیچکدام اثر معنی داری نداشت.
این مطالعات شواهدی از اثرات مفید پسته بر التهاب ارائه می دهند، اگرچه نتایج متناقض هستند. التهاب مزمن سیستمیک ممکن است عامل مهمی در علت بیماری های مزمن مانند دیابت نوع II، بیماری های قلبی عروقی و سندرم متابولیک در طول عمر فرد باشد.
عدم ثبات در یافته های مربوط به نشانگرهای التهاب موجود، نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه را نشان می دهد.4. روندهای تحقیقاتی نوظهور در اثرات سلامت پسته
تحقیقات قبلی و فعلی محتوای درشت مغذی پسته را در زمینه‌هایی مانند مدیریت وزن و کاهش خطر بیماری‌های مزمن مرتبط با چاقی، مانند بیماری‌های قلبی عروقی و کنترل قند خون مورد بررسی قرار داده‌اند
