قوری های نقره ای و چینی بدون شک لوکس هستند، اما ادبای چینی به طور سنتی نوع خود را که از نوع خاصی از خاک رس بنفش ساخته شده بود، ترجیح می دادند که ارزش آن را بیشتر از طلا می دانستند.
از جایی که قوری بزرگ توس چینی هم از کیفیت بالایی بر خوردار است و در طرح و رنگهای زیبا ساخته شده بین مردم جایگاه خاصی دارد.
این شهر که زیشا (به معنای واقعی کلمه “شن بنفش”) نامیده می شود، از شهر کوچک ییکسینگ در ساحل غربی دریاچه تای در حدود 120 مایلی غرب شانگهای است.
ظروف تمرکز نمایشگاه “چای، شراب و شعر: ادبای سلسله چینگ و ظروف نوشیدن آنها” است، یک نمایشگاه کوچک اما جذاب در گالری موسسه چین، در خیابان 65 شرقی 125 در منهتن، تا 16 ژوئن.
ویلو وایلان های چانگ، مدیر گالری گفت: «این خاک رس بسیار خاص از قرن دهم شناخته شده است، اما تولید قوری های ییکسینگ با مد رایج نوشیدن چای در میان اهل قلم در اواخر سلسله مینگ رونق گرفت.
در ییکسینگ باید 10 متر پایین را حفاری کنید تا خاک رس را پیدا کنید، سپس آن را الک کرده و خالص کنید و بگذارید برای مدت معینی در یک سوراخ بنشیند قبل از اینکه بتوانید آن را با مواد دیگر مخلوط کنید. به گفته کلاسیک ها، هیچ خانواده ای هرگز دستور پخت خود را با دیگری به اشتراک نمی گذارد.
خانم های چانگ، اهل چین با مدرک پیشرفته باستان شناسی، گفت که خاک رس دارای ویژگی های متمایزی است. او گفت: «قوری های ساخته شده از ماسه بنفش، چای را تازه نگه می دارد. “آنها چای را با طعم به ارتعاش در می آورند.” (ظروف Yixing هنوز در حال ساخت است.)
ادیت فرانکل از گالری در نیویورک توضیحات علمی تری را در کاتالوگ نمایش سال 2005 در مورد ارائه می دهد. او نوشت: ترکیب خاک رس حداقل انقباض را در حین پخت امکان پذیر می کند، و این باعث می شود که درب محکمی داشته باشد که اکسیداسیون را کاهش می دهد و طعم چای را حفظ می کند.
تخلخل خاک رس همچنین به جذب طعم چای دم شده در قوری کمک می کند.اما جذابیت خاک رس ارغوانی برای اهل ادب تنها به مواد خام ختم نشد.
