خمیر دندان سیگنال باعث تقویت بافت های معدنی دندان شده و از تشکیل پلاک جلوگیری می کند. این امر با وارد کردن ترکیبات فلوئور، فسفر و کلسیم در ترکیب خمیردندان ها حاصل می شود.
از ترکیبات فلوئور موجود در خمیردندان ها، سدیم مونو فلوروفسفات، سدیم فلوراید، فلوراید قلع و ترکیبات حاوی فلوئور آلی استفاده می شود.
اثر ضد پوسیدگی خمیردندان ها قبل از هر چیز با این واقعیت توضیح داده می شود که فلوراید به صورت موضعی، مقاومت (مقاومت) مینای دندان را در برابر اثرات نامطلوب (اسیدهای باکتری های پوسیدگی زا) افزایش می دهد.
نفوذ فلوئور به ساختار مینای دندان سیستم قویتری از فلوراپاتیت ایجاد می کند، باعث تثبیت ترکیبات فسفر-کلسیم در بافت های سخت دندان می شود، علاوه بر این، آماده سازی فلوراید رشد میکرو فلور پلاک نرم را مهار می کند.
خمیردندان های نسل جدید مانند Rox حاوی آمینو فلوراید هستند. آمینوفلوریدها به دلیل ساختار مولکولی خاص خود، عوامل ابتکاری هستند که به طور موثری از ایجاد ضایعات پوسیدگی بافت‌های سخت دندان جلوگیری می‌کنند و نسبت به ترکیبات غیرآلی حاوی فلوئور – فلوراید سدیم یا مونوفوروفسفات، اثر برجسته‌تر و ماندگارتری دارند.
خمیرهای درمان حساسیت مفرط
برای درمان افزایش حساسیت دندان ها، قبل از هر چیز بهتر است با دندانپزشک مشورت کنید تا علت اصلی بیماری را شناسایی کنید.
خمیردندان های ناشی از حساسیت بیش از حد، با در نظر گرفتن مکانیسم اثر، به موارد زیر تقسیم می شوند:
کمک به کاهش تحریک پذیری فیبر عصبی. نمک های پتاسیم برای حساسیت زدایی رشته های عصبی، باعث دپلاریزاسیون غشای انتهای عصبی و در نتیجه کاهش علائم درد می شوند.
این رویکرد مبتنی بر یک رویکرد علامتی با هدف از بین بردن سندرم درد است، در حالی که لوله‌های عاجی باز می‌مانند. در این راستا برای رسیدن به نتیجه ای ماندگار باید از خمیردندان های مبتنی بر نمک های پتاسیم به مدت طولانی استفاده کرد.
کمک به انسداد لوله های عاجی. یک روش جایگزین کاهش لومن یا انسداد کامل (بستن) توبول های عاجی است که طبق نظریه هیدرودینامیکی منجر به کاهش حساسیت بیش از حد عاج می شود.
یون‌های فلوئور، در واکنش به یون‌های کلسیم در مایع داخل کانال، گلبول‌هایی از فلوراید کلسیم نامحلول را تشکیل می‌دهند که در لوله‌ها رسوب می‌کنند، یا قطر آنها را می‌بندند یا به تدریج کاهش می‌دهند، که منجر به کاهش پاسخ آنها به تحریک می‌شود. هنگام استفاده از نمک های استرانسیوم، بسته شدن توبول های عاجی در معرض دید با تشکیل عاج جایگزین رخ می دهد.
خمیر دندان های سفید کننده
خمیر دندان های سفید کننده در بیماری های پریودنتال با افزایش حساسیت دندان منع مصرف دارند.
خمیر دندان های سفید کننده را می توان به دو گروه تقسیم کرد:
1. خمیرهای حاوی مواد شیمیایی سفید کننده (پراکسیدها، اسیدها یا آنزیم ها). خمیردندان های رامبراند، ZACT – حاوی سیتروکسین است که مخلوطی از آنزیم طبیعی پاپائین و یک ماده پولیش دهنده نرم است و به همین دلیل سفیدی طبیعی به دندان ها باز می گردد. پاپائین پایه پروتئینی پلاک رنگی را می شکند و اجازه می دهد بدون دخالت مواد ساینده درشت آن را از بین ببرد.
2. خمیرهایی با محتوای بالای مواد ساینده. به عنوان مثال – Blend-a-med 3D. چنین خمیردندان هایی باید با احتیاط استفاده شوند، زیرا استفاده طولانی مدت ممکن است منجر به حساسیت شود.
بازار مدرن طیف وسیعی از خمیردندان ها را ارائه می دهد. اما لازم است به انتخاب خمیردندان عاقلانه نزدیک شوید و هدفی را که می خواهید هنگام استفاده از آن به دست آورید، انتخاب کنید.
